شما یک شلخته اجتماعی هستید؟

نظم علاوه بر جنبه شخصی جنبه اجتماعی هم دارد یک فرد شهروند برای زیست در میان اجتماع و ایجاد آرامش برای خود و یک تعامل مثبت با دیگرن نیازمند است تا نظم و انضباط اجتماعی را رعایت کند.

اگر اهل نظم و انضباط اجتماعی نیستید حتما باید سعی کنید که این خصوصیت را در خود به وجود آورید این موضوع زندگی اجتماعی بهتری را برای شما رقم خواهد زد

اگر نظم و قانون مراعات نشود، باصطلاح "سنگ روی سنگ بند نمی شود". از این رو، هر اجتماعی باید قانون لازم الاجرا داشته باشد تا شکل بگیرد و به حیات خویش ادامه دهد، بخش مهمی از ادیان الهی نیز به نظم و انضباط اختصاص یافته؛ اما در هیچ مکتبی چون اسلام بر این مسئله تاکید نشده است.

شاید بتوان گفت: دین برای برقراری نظم و انضباط در سراسر زندگی بشر آمده است تا او را در زندگی فردی – اجتماعی و در رابطه اش با خود و خدا و مردم منضبط و دقیق بار بیاورد.

امام موسی کاظم (ع) به پیروان قرآن سفارش می کند که زندگی خویش را بر نظم و برنامه ریزی دقیق استوار سازند: تلاش کنید که شبانه روز خویش را به چهار بخش تقسیم کنید: بخشی برای مناجات با خدا، بخشی برای گذران زندگی، بخش سوم برای معاشرت با برادران دینی و مورد اطمینان که عیوب و نارسایی ها را به شما نشان دهند و در نهان با شما یکرنگ باشند، بخش چهارم را در خوشی های حلال صرف کنید تا برای سه بخش دیگر توان و نیرو بگیرید.

ابعاد انضباط اجتماعی:

مهمترین بخش زندگی انسان به شکل اجتماعی اداره می شود، زندگی اجتماعی از خانواده شروع می شود و تا روابط بین المللی ادامه می یابد. هر یک از این مراحل نیز با کیفیت و اهداف گوناگونی تشکیل می شود که نظم مخصوص به خود را می طلبد. بر این اساس، شمارش ابعاد کمی و کیفی نظم اجتماعی کاری بس دشوار و چه بسا دست نیافتنی و در حد محال است. در اینجا، به مهمترین ابعاد اجتماعی اشاره می کنیم:

الف – انضباط اقتصادی: منظور منظم بودن در همه امور اقتصادی از قبیل تولید و توزیع و مصرف و داد و ستد و ... است. بخش مهمی از احکام و قوانین جامعه – اسلامی یا غیر اسلامی – را مسائل اقتصادی تشکیل می دهد که هر شهروندی موظف به اجرای آن است.

در مکتب اسلام، هر مسلمانی وظیفه دارد که پیش از شروع به کار اقتصادی نخست قانون آن را بیاموزد تا طبق قانون خدا و نظم دینی اقدام کند و مرتکب خلاف نشود.

امیر مومنان علی (ع) می فرمایند: ای گروه بازرگانان، نخست احکام را بیاموزید و سپس به بازار بروید.

هر مسلمانی در میدان اقتصادی به صدها تابلوی باید و نباید بر می خورد که هر یک از آنها بخشی از نظم اقتصادی را رقم می زند و لازم است که آن ها را رعایت کرد.

رهبر انقلاب درباره انضباط اقتصادی و مالی می گویند: انضباط اقتصادی و مالی به مفهوم مقابله با ریخت و پاش و زیاده روی و اسراف در مصرف است.

کسانی که بی خود خرج می کنند و مصرف آنها زیاده از حد است موجودی جامعه را به لحاظ امکانات اقتصادی رعایت نمی کنند، آنها بی انضباط اقتصادی و مالی اند.

ب – انضباط اخلاقی: بسیاری از مسائل اخلاقی مانند وفای به عهد و پیمان و احترام به اموال عمومی و دولتی و رعایت بهداشت اجتماعی و حسن خلق و داشتن حجاب و احترام به ناموس مردم و پرداخت حقوق دیگران و ... در اجتماع مفهوم پیدا می کند.

این گونه مسائل "اخلاق اجتماعی" نامیده می شود و در تنظیم روابط اجتماعی نقش اساسی دارد.

ج – انضباط سیاسی: برای آنکه نظم اسلامی طبق برنامه صحیح و پویای خویش به پیش برود، مسلمانان همواره باید در چارچوب سیاسی خاصی گام بردارند که خدا و پبامبر و اولوالامر آن را ترسیم می کند: "ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا و پیامبر و صاحبان امر را اطاعت کنید". (نساء، آیه 54)

در اینباره کتابی منتشر شده است با عنوان«اسلام، نظم و انضباط اجتماعی» که می تواند اطلاعات و نگرش بهتری در اینباره به شما بدهد

كتاب «اسلام، نظم و انضباط اجتماعی» نوشته حسن یوسف‌زاده توسط پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است. این كتاب دیدگاه‌های اسلام به نظم و انضباط اجتماعی را با دیدگاه‌های مكاتب غربی درباره این مساله مقایسه می‌كند.-

مباحث مربوط به نظم همواره در طول تاریخ بشر مورد توجه بوده است، اما در چند قرن اخیر تحولاتی در تاریخ مغرب‌زمین رخ داد كه بحث نظم، به ویژه جنبه اجتماعی آن، در متن مطالعات اجتماعی قرار گرفت.

كتاب «اسلام، نظم و انضباط اجتماعی» علاوه بر بیان دیدگاه اسلام درباره نظم و انضباط اجتماعی، رویكردهای جامعه‌شناسانه به نظم اجتماعی را نیز بررسی می‌كند و در ادامه، به بررسی تطبیقی دیدگاه‌های اسلامی و غربی در این باره می‌پردازد.

مفهوم‌شناسی، نظم اجتماعی در نظریه‌های جامعه‌شناسی، نظم اجتماعی در اسلام، ساز و كارهای تقویت نظم اجتماعی و عوامل مخل آن، عنوان و موضوعات برخی فصل‌های كتاب «اسلام، نظم و انضباط اجتماعی» را تشكیل می‌دهند.

در بخشی از این كتاب آمده است: «اصل مهم امر به معروف و نهی از منكر، جایگاه بسیار اساسی مسوولیت اجتماعی افراد را به ما گوشزد می‌كند. این اصل مترقی است كه اجرای قوانین فردی و اجتماعی و سلامتی جامعه را تضمین می‌كند. جامعه قرآنی، جامعه‌ای است كه در آن مردان و زنان باایمان، یكدیگر را به كارهای پسندیده وامی‌دارند و از كارهای ناپسند باز می‌دارند و نماز را برپا می‌كنند و زكات می‌دهند و از خدا و پیامبرش فرمان می‌برند.»

منابع: خبرگزاری كتاب ایران/ بالنده